Card Reader چیست؟
کارت خوان یا Card Reader دستگاهی است که می‌تواند اطلاعات موجود در نوار مغناطیسی یا میکروچیپ کارت اعتباری یا بدهی را رمزگشایی کند.
در امور مالی، اصطلاح «کارت خوان» به فن آوری‌هایی گفته می‌شود که برای شناسایی شماره حساب، اطلاعات دارندگان کارت و کد مجوز موجود در یک کارت اعتباری استفاده می‌شود. این اطلاعات یا در نوار مغناطیسی کارت یا در میکروچیپ تعبیه شده در کارتهای دارای تراشه وجود دارد.
اگرچه در طول تاریخ، فن آوری‌های کارت خوانی به نسخه‌های فیزیکی ساخته و ذخیره شده توسط فروشنده متکی بودند، کارت خوانهای امروزی قادر به اسکن و پردازش این اطلاعات به صورت الکترونیکی با سرعت تقریباً فوری هستند.
نکات اولیه در مورد Card Reader
کارت خوان دستگاه‌هایی است که برای خواندن دارنده کارت و اطلاعات حساب موجود در کارت اعتباری یا نقدی استفاده می‌شود.
کارت خوانهای امروزی به اینترنت متصل هستند و می‌توانند معاملات را به صورت الکترونیکی طی چند ثانیه انجام دهند.
مدل‌های قدیمی کارت خوان‌ها به مشتریان یا تریدر نیاز داشتند تا اطلاعات کارت خود را به صورت فیزیکی کپی کنند و روند معامله را کندتر کنند.
Card Reader یا کارت خوان‌ها چگونه کار می‌کنند؟
کارت خوان‌ها جز essential اساسی سیستم پردازش پرداخت مدرن هستند. آنها در سالهای اخیر همه گیر شده‌اند، که معمولاً در پایانه‌های فروشگاه‌های خرده فروشی (POS) و همچنین دستگاه‌های خودپرداز (خودپردازها) ارائه شده توسط بانک‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند. با استفاده از کارت خوان، تریدرها قادر به خرید کارت اعتباری و نقدی از مشتریان هستند و می‌توانند سرعت معاملات را بسیار افزایش دهند.
کارتهای پرداخت امروز حاوی اطلاعات شخصی دارنده کارت به صورت نوار مغناطیسی، یا میکروچیپ یا هر دو است. این اطلاعات شامل نام کامل دارنده کارت و همچنین شماره حساب، تاریخ انقضا کارت و کد اعتبار وی است. کارت خوانهای مدرن می‌توانند به سرعت این اطلاعات را از کارت رمزگشایی کرده و سپس آنها را به اشخاص دیگر در شبکه پرداخت منتقل کنند تا مجوز تراکنش را دریافت کنند.
به عنوان مثال، اطلاعات بدست آمده توسط کارت خوان باید به بانک صادر کننده مشتری، یعنی بانکی که از طریق آن کارت اعتباری یا کارت نقدی خود را بدست آورده‌اند ، منتقل شود. بانک صادر کننده وظیفه دارد که تعیین کند مشتری اعتبار یا پول نقد کافی برای انجام معامله دارد یا خیر. در همان زمان، بانک صادر کننده همچنین بررسی خواهد کرد که آیا کارت مورد نظر برای معاملات بعدی، از جمله مرتبط بودن با کلاهبرداری، فاقد صلاحیت است یا خیر. با فرض اینکه مشکلی در حساب صاحب کارت وجود ندارد، بانک صادر کننده تأیید خود را به سیستم POS منتقل می‌کند و معامله مجاز خواهد بود.
اگرچه روند اساسی در واقع نسبتاً پیچیده‌است، اما سیستم‌های رایانه ای امروز امکان انجام این تراکنش‌ها را در عرض چند ثانیه فراهم می‌کنند. در گذشته، تریدر برای استخراج اطلاعات لازم از کارتهای مشتریان، باید به نسخه‌های فیزیکی اعتماد کنند. یکی از دستگاه‌های معروف به «شکننده بند» معروف بود زیرا تریدر هنگام تلاش برای تهیه کپی، انگشتان خود را بر روی دستگاه می تراشیدند. امروزه، در صورت خرابی سیستم‌های الکترونیکی، این نوع دستگاه‌ها معمولاً فقط به عنوان گزینه پشتیبان مورد استفاده قرار می‌گیرند.
نمونه واقعی کارت خوان (Card Reader)
اما در حال خرید ناهار در یک کافه کوچک در نزدیکی دفتر کار خود است. وی به عنوان پرداخت از کارت اعتباری خود که از بانک XYZ دریافت کرده استفاده می‌کند.
برای پذیرش پرداخت وی، باریستا کارت Emma را از طریق یک کارت خوان الکترونیکی که بخشی از دستگاه POS کافه را اسکن می‌کند، اسکن می‌کند. با خواندن اطلاعات روی نوار مغناطیسی کارت، کارت خوان می‌تواند به سرعت نام و شماره حساب Emma و همچنین تاریخ انقضا و کد اعتبار کارت خود را استخراج کند.
با استفاده از اتصال اینترنت کافی نت ، ترمینال POS این اطلاعات را به بانک XYZ – بانک صادر کننده کارت اعتباری اما – می‌فرستد و تأیید می‌کند که بودجه کافی برای انجام معامله در اختیار دارد. سپس معامله تأیید می‌شود.
اگر کارت خوانهای مدرن نبودند، اما یا باریستا باید اطلاعات را از روی کارت خود به صورت فیزیکی کپی می‌کرد و این اطلاعات باید توسط کافه ذخیره می‌شد. در عوض، کل معامله فقط در عرض چند ثانیه انجام شد.
امروزه، برخی از تریدرها در هنگام خرابی سیستم‌های پرداخت الکترونیکی، چاپگرهای دستی را به عنوان گزینه پشتیبان برای پذیرش کارتهای اعتباری نگه می‌دارند.
بیشتر بخوانید:
