موقعیت لانگ در پوزیشن معاملاتی به چه معنی است؟
پوزیشن معاملاتی یک مفهوم پرکاربرد در تمامی بازارهای مالی است و در بازار ارزهای دیجیتال نیز جایگاه مهمی دارد. یک پوزیشن یا موقعیت معاملاتی، نشان‌دهندهٔ نقطه ورود و خروج به معاملات است. بر همین اساس تریدرهای مبتدی و حرفه‌ای می‌بایست با انواع پوزیشن‌های معاملاتی آشنا باشند.
در بازار کریپتوکارنسی دو پوزیشن معاملاتی لانگ و شورت به همراه یک موقعیت خنثی وجود دارد. در هرکدام از این موقعیت‌ها، به نوع متفاوتی با خرید و فروش دارایی برخورد می‌شود. در این مقاله در خصوص موقعیت لانگ و سایر موقعیت‌های معاملاتی صحبت کرده‌ایم. جهت درک بهتر، ابتدا مفهوم پوزیشن در معاملات را توضیح می‌دهیم.
پوزیشن در بازار به چه معنی است؟ تعریف پوزیشن معاملاتی
Position به تنهایی به معنی موقعیت معامله‌گر در بازار معاملاتی است. به‌طور مثال زمانی که از کسی دربارهٔ پوزیشن او سوال پرسیده می‌شود، به این موضوع اشاره دارد که آیا در روند فعلی بازار از افزایش قیمت سود می‌برد یا از کاهش آن.
در تمامی بازارهای مالی ازجمله بازار رمزارزها، نوعی استراتژی معاملاتی تحت عنوان Position Trading وجود دارد. به این شکل که معامله‌گر یک دارایی را با توجه به ارزش ذاتی آن و با هدف کسب سود در آینده (ممکن است چند ماه یا حتی چند سال باشد) خریداری می‌کند.
گفتیم که تریدرهای بازارهای مالی ازجمله تریدرهای بازار رمز ارزها از استراتژی معاملاتی Position Trading برای کسب سود در بلند مدت استفاده می‌کنند. درواقع آن‌ها نوسانات کوتاه مدت بازار را نادیده می‌گیرند و برروی روند کلی یک دارایی یا سهم متمرکز می‌شوند.
تریدرها می‌توانند یک رمز ارز را به‌صورت موقعیت لانگ یا شورت معامله کنند. یکی از رموز موفقیت در پوزیشن‌های معاملاتی یا همان پوزیشن تریدینگ، شناسایی صحیح نقاط مناسب برای ورود و خروج به معاملات است. مسلماً کسب چنین نتایجی نیازمند تحلیل‌های تکنیکال و فاندامنتال است.
انواع پوزیشن‌های معاملاتی
انواع پوزیشن معاملاتی در سه دسته موقعیت لانگ، شورت و خنثی دسته‌بندی می‌شوند. در صورتی که تریدر یا هولدر هستید، با این مفاهیم برخورد زیادی داشته و خواهید داشت. این دو اصطلاح به‌نوعی نشان‌دهندهٔ پیش‌بینی تریدرها از روند قیمتی یک دارایی هستند. به‌عبارتی پوزیشن‌های لانگ و شورت افزایش یا کاهش قیمت یک رمزارز معینی را با هدف کسب سود به تریدرها نشان می‌دهند. در ادامه توضیحات بیشتری در خصوص هرکدام از این موقعیت‌ها ارائه کرده‌ایم:
- موقعیت یا پوزیشن لانگ (Long Position)
به موقعیتی لانگ گفته می‌شود که تریدر با افزایش قیمت دارایی سود و با کاهش آن ضرر کند. به این موقعیت، پوزیشن خرید یا بای (Buy) نیز می‌گویند. به عبارتی دیگر، در یک موقعیت لانگ، تریدر با امید به این‌که قیمت یک دارایی از نقطهٔ مشخص‌شده‌ای رشد می‌کند، وارد معامله می‌شود.
چه موقع وارد یک پوزیشن لانگ شویم؟
همان‌طوری که در بالا هم اشاره کردیم، تریدرها زمانی وارد موقعیت لانگ می‌شوند یا باید بشوند که قیمت ارز یا دارایی خاص در حال افزایش است. به بیانی دیگر، پیش‌بینی می‌کنند که در آیندهٔ نزدیک یا دور، روند قیمت آن صعودی خواهد بود. این موضوع را با یک مثال بیشتر توضیح دادیم:
فرض کنید پس از تحلیل‌های خود از ارز خاصی مثلاً ارز دیجیتال اتریوم، متوجهٔ روند احتمالاً صعودی این ارز در 14 روز آینده شده‌اید. شما پیش‌بینی می‌کنید که معامله بر روی این ارز تا دو هفته آینده 100 درصد سود خواهد داشت. چنین وضعیتی بهترین زمان برای باز کردن یک پوزیشن لانگ است.
شناسایی زمان مناسب برای باز کردن پوزیشن یا موقعیت معاملاتی لانگ مستلزم استفاده از تحلیل‌های حرفه‌ای است. فرقی ندارد کدام یک از روش‌های تحلیل بازار (تکنیکال یا فاندامنتال) را به‌کار می‌برید، مهم این است که باز کردن یک پوزیشن لانگ باید برای شما سودآور باشد. برای رسیدن به چنین شناخت و اطمینانی لازم است با پیگیری اخبار و دنبال کردن شبکه‌های اجتماعی اطلاعات خودتان را بالا ببرید. راه دیگر نیز دریافت مشاوره از کارشناسان این حوزه و تریدرهای حرفه‌ای است.
- موقعیت یا پوزیشن شورت (Short Position)
اغلب مردم تصور می‌کنند که با شروع روند نزولی قیمت یک ارز دیجیتال، باید از بازار خارج شوند. این تصور اشتباه است، چراکه در بازار ارزهای دیجیتال، سقوط قیمت نیز می‌تواند سودآور باشد. به موقعیتی که در آن تریدرها از کاهش قیمت دارایی سود می‌برند، پوزشن شورت یا موقعیت فروش (Sell Position) گفته می‌شود. در این وضعیت تریدرها با امید به این‌که قیمت ارز یا دارایی خاصی از نقطهٔ معینی شروع به ریزش کند، وارد بازار می‌شوند.
- موقعیت یا پوزیشن خنثی (Natural Position)
در کنار دو موقعیت معاملاتی لانگ و شورت، حالتی تحت عنوان موقعیت خنثی وجود دارد. این حالت نه یک پوزیشن معاملاتی بلکه وضعیتی است که در آن دو موقعیت شورت و لانگ به‌طور همزمان در پورتفولیوی معامله‌گر حضور دارند. استراتژی خنثی به مدیریت ریسک کمک می‌کند و قادر است زیان‌های احتمالی را خصوصاً برای تریدرهای تازه‌کار کاهش دهد.
پوزیشن‌های معاملاتی چه موقع بسته می‌شوند؟
تاکنون دربارهٔ زمان باز کردن موقعیت‌های معاملاتی صحبت کردیم. حال آن‌که هر پوزیشن بازشده، دیر یا زود باید بسته شود. به‌طورکلی پوزیشن‌های لانگ با فروش و پوزیشن‌های شورت با خرید بسته می‌شوند. با بسته شدن معامله، سود و زیان تریدر نیز مشخص می‌شود. تریدرها معمولاً به دلایلی ازجمله رسیدن به سود دلخواه و یا جلوگیری از ضررهای بیشتر، به معاملات خود پایان می‌دهند یا به اصطلاح پوزیشن‌های بازشده را می‌بندند.
یکی دیگر از دلایل بستن پوزیشن‌های معاملاتی، مالیات است. البته در بازار رمزارزها به دلیل غیرمتمرکز بودن بازار، کمتر شاهد چنین چیزی هستیم. با این حال وجود مالیات که در برخی موارد ضرر معامله را از سودش بیشتر می‌کند، می‌تواند دلیلی برای بستن موقعیت‌های معاملاتی باشد.
دلیل دیگر بسته شدن پوزیشن‌های معاملاتی لیکویید شدن (Liquidation) است. این عمل از سوی صرافی، کارگزاری و یا واسطه‌های معاملاتی و به دلایلی از قبیل احتمال بالای عدم تحقق اهداف یک موقعیت معاملاتی به‌ویژه در معاملات اهرم اتفاق می‌افتد. به‌عبارتی معاملاتی که احتمال دارد ضرر از سرمایهٔ اولیه سرمایه‌گذار بیشتر شده و پلتفرم ترید را با ضرر مواجه کند منجر به بسته شدن پوزیشن یا همان لیکویید شدن اجباری (Forced Liquidation) می‌شود.
سخن پایانی
پوزیشن در بازارهای مالی نقطه ورود و خروج به معاملات را نشان می‌دهند. یک پوزیشن ممکن است لانگ، شورت یا خنثی باشد. در پوزیشن معاملاتی لانگ، افزایش قیمت‌ها سودآور است و در موقعیت‌های معاملاتی شورت، کاهش قیمت‌ها موجب کسب سود می‌شود. در پایان پیشنهاد می‌کنیم که برای اطلاعات بیشتر به منظور تشخیص پوزیشن معاملاتی درست، مقاله نحوه انتخاب پوزیشن معاملاتی را مطالعه کنید.
